In balans – Dichtgedachten #259

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Er is geen balans in het leven. Het is niet zo dat je na een verdrietige tijd automatisch weer vrolijk wordt en fijne dingen meemaakt. Gelukkig maar, want dat zou betekenen dat mensen met veel geluk daarna gegarandeerd ellende kunnen verwachten.

De een heeft meer fijns in zijn leven dan de ander, maar er zijn voor iedereen kansen op iets moois. In de liefde, op het werk, met vriendinnen. De kunst is om die kansen te pakken wanneer ze voorbij komen.

Want echt, ze zijn er. Soms zijn ze een beetje verstopt en weet je niet direct dat het een kans is, soms weet je allang dat het er eentje is. Grijp ‘m, want wie weet hoe lang het duurt tot de volgende komt. Het is immers niet in balans.

Daarover gaat dit gedicht:

Het leven is niet in balans,
en eerlijk allerminst,
pluk elke vrucht, grijp elke kans,
want daarin schuilt je winst.

14 reacties op “In balans – Dichtgedachten #259

  1. Ingrid Jansen zegt:

    De Natuur doet aan Ritmes. Zo komt na de Zomer de Winter, en dat heeft ook zijn nut. De krachten trekken zich terug, om in het voorjaar weer tevoorschijn te komen.
    We hebben het vervangen door A-ritmische techniek. Alleen de omloopsnelheid is langer dan een jaar……Meer een soort van kosmische ramp, maar…..dat is ver van ons bed…..denken wij.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *