Ik geloof niet in vastzitten, in écht vastzitten. Er zijn heel veel situaties in je leven waarin je het gevoel hebt dat je geen kant meer op kunt en je met je rug tegen de muur staat. In een zéér, zéér enkel geval is dat ook echt zo. In de meeste gevallen zit je echter niet écht vast, maar moet je simpelweg een beslissing nemen die echt heel moeilijk is, of die behoorlijke gevolgen voor je zal hebben. Opruimen in je leven werkt exact zo als rigoureus opruimen in je huis: het moet doorgaans eerst slechter worden voordat het beter wordt.
Als iets niet meer goed voelt, als het niet meer werkt, of het nu je relatie is, je baan, een vriendschap, een bedrijf of project dat je hebt gestart, en je bent tot de conclusie gekomen dat ventileren en praten niet meer helpt, dan is het tijd om los te laten. Hoe eng het ook is, hoe ernstig de gevolgen ook zijn. Je tijd op Aarde is maar kort, en je bent het aan jezelf verplicht om je mooiste leven te leiden. Daarbij zijn we geprogrammeerd om gelukkig te willen zijn, dus als iets je intens ongelukkig maakt, dan houdt het op termijn hoe dan ook op, dus kun je maar beter zelf je handen aan het stuur houden.
En wat mij altijd helpt: loslaten hoeft niet een stap te zijn die je vandaag neemt. Maar je kunt wel vandaag de belissing nemen dat het moment is gekomen om los te laten. Het besluit brengt je al halverwege. En onthoud: het wordt nóóit zo erg als jij nu in gedachten hebt.
Daarover gaat het gedicht van vandaag:
Soms voelt het gewoon niet meer goed,
valt er niet meer over te praten.
Kies dan voor jezelf en vind de moed,
om het los te durven laten.
Het is heel moeilijk maar het leven wordt er beter door.
Het is best moeilijk maar het maakt het Leven na een poosje toch wat makkelijker.
Goedemiddag Martin
Heel duidelijk, zelf meegemaakt en dan leef je makkelijker.
Fijne dag allemaal.
Ja heb dit vorig jaar gedaan en ik kan je vertellen het is niet makkelijk maar ik blij dat ik deze stap heb durven nemen. Ik voel me verlost en ben vrij.
Ja ik heb de moed genomen om een punt te zetten achter mijn huwelijk , omwille ik iemand in mijn leven toeliet die mij evenwaardig vond ook al zijn wij niet samen en leven wij apart door omstandigheden, maar nu heeft mijn zoon alle contact verbroken met mij en wil hij niets meer met te maken hebben , het komt hard aan maar het enige wat ik doe is vergeven en hoop op de Heer Jezus om zijn Liefde en omarming , ja het leven is hard zeker op financieel gebied , maar met mijn hemelse Vader die in alles zal voorzien heb ik vertrouwen ook al zijn mijn dagen gevuld met veel tranen maar ik geef niet op want ik sta op de beloftes van mijn Heer , te weten dat mijn leven in Zijn handen ligt , dank voor de mooie gedichten zij gaan soms zeer diep ,
Moge de Heer u altijd nabij zijn , veel zegen wens ik jullie toe .
dat is zo waar maar ook zo moeilijk dank je wel voor de wijzen woorden