Kritiek kan heel erg pijnlijk zijn. Zelfs als het goed bedoeld is, kun je gaan twijfelen aan jezelf en je zelfvertrouwen verliezen. Je hecht immers toch vaak waarde aan de mening van een ander.
Maar stel nou dat jij iets doet waar je vol overgave achter staat, waarover je hebt nagedacht en waarvan jij oprecht denkt dat je er iets goeds mee doet. Dan kan het zijn dat kritiek je veel minder raakt dan wanneer je zelf ook wel weet dat je niet alles gegeven hebt.
Als jij het beste hebt gedaan wat je kunt en trots bent op wat je hebt gedaan, dan is de kans groot dat het je veel minder uitmaakt wat een ander van je werk vindt. Dan doe je kritiek simpelweg af als commentaar van iemand met een andere mening, maar sta je nog steeds achter wat je hebt gedaan. En dat voelt ontzettend goed.
Daarover gaat dit gedicht:
Sta achter alles dat je doet,
want als je hart je keuzes maakt,
dan voelt je nieuwe koers zó goed,
dat kritiek je minder raakt.