Eindeloos geluk – Dichtgedachten 1621

Ik vind het soms interessant om te zien dat geluk wordt behandeld als iets dat eindig is. Dan gaat het heel erg goed met iemand, en dan wordt dat succes hem of haar helemaal niet gegund. Alsof er een bepaalde hoeveelheid succes in de wereld is, en de persoon in kwestie dit heeft afgepakt of opgebruikt.

Dat is natuurlijk absoluut niet zo. Als je collega een promotie krijgt die jij graag had willen hebben mag je natuurlijk best even balen, maar, tenzij hij of zij je op een akelige manier heeft bestolen van deze kans, is er geen enkele reden om niet ontzettend blij te zijn voor hem of haar. De ironie is dat het geluk vaak met hen is die zich er niet zo druk om maken. Hoe gefrustreerder je wordt, hoe groter je angst om dingen mis te lopen is, des te groter de kans dat zaken ook daadwerkelijk aan je neus voorbij gaan.

Geluk is oneindig, sterker nog, net als vuur wordt het alleen maar méér als je het deelt. Gun jezelf het allerbeste, maar de rest van de wereld dan ook.

Daarover gaat het gedicht van vandaag.

Van geluk bestaat oneindig veel,
het werkt precies als zonneschijn:
gun een ander ook zijn deel,
er zal voor jou niet minder zijn.

Lees ook:

Gedichten

Kracht

Zelfvertrouwen

Gedichten