Soms wil je iets zo ontzettend graag, maar komt het er niet van. Je kunt dan enorm bij de pakken gaan neerzitten, maar daar wordt het niet beter van.
Wat een goede manier is om ernaar te kijken, is door te bedenken: wat voegt het daadwerkelijk toe aan mijn leven als dit toch lukt? Is dit mijn enige kans op geluk, of is dit simpelweg iets waarop ik me heb blind gestaard zonder na te denken over alternatieven?
Als je erachter komt dat dit echt de enige manier is om gelukkig te worden, kun je bedenken of je er op een andere manier ook kunt komen. Zijn er omwegen? Misschien is dat wel veel meer werk, maar als het daadwerkelijk je enige kans is op geluk, dan is het dat misschien wel waard.
Mocht je je toch realiseren dat het niet gaat lukken voor jou, dan mag je daar absoluut verdrietig om zijn. Er zijn nou eenmaal dingen die pijn doen om afscheid van te nemen, of het nu een droom is of iets of iemand tastbaars.
Maar probeer te kijken of er andere dingen zijn waar je ook plezier uit haalt. Omring je met lieve mensen die je kunnen opvrolijken, of vind een hobby die je bezighoudt. Dan zul je zien dat na verloop van tijd, je nog steeds weleens terugdenkt aan die droom, maar dat je steeds meer afleiding vindt.
Het leven is niet eindeloos, het is zonde om vooral te focussen op wat er niet zo lekker is gegaan.
Dat is wat dit gedicht vertelt:
Dromen komen niet áltijd uit,
het heeft geen zin daarvan te balen.
Neem in plaats daarvan een actief besluit,
om er het meeste uit te halen.
