Recensie: Schrijven Kreng!

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Schrijven_kreng_largeEen hilarisch goede schrijfbijbel

Een mening vormen over een boek is eenvoudig. Een mening vormen over een boek dat geschreven is door iemand waar je van houdt, is een stuk lastiger. Daarom begon ik enigszins met tegenzin aan Schrijven Kreng!, om twee redenen. Ik hou niet van boeken die mij regels opleggen, en, belangrijker nog, wat als ik het een kutboek vond? Ik hou van eerlijkheid, maar ik zeg nog liever tegen Lis dat die broek haar billen dik maakt, dan dat ze een baggerboek neergepend heeft.
Gelukkig duurde de twijfel niet lang. Toen ik op de eerste pagina hardop in de lach schoot, iets dat me nooit, maar dan ook nooit gebeurt tijdens het lezen, wist ik dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Nouja, behalve om mijn reputatie dan, omdat mijn mede-treinreizigers zich afvroegen waarom ik als een Volvo met startproblemen aan het gieren was (vergelijkinkje, geleerd van Lis).

‘I know kung-fu’

Ik kan tien pagina’s volschrijven over waarom ik Schrijven Kreng fantastisch vind, maar eigenlijk komt het neer op één ding: vanaf het moment dat je begint met lezen, voelt het letterlijk alsof de hemel zich opent en het licht van helderheid zich boven je openbaart. ‘Echt? Letterlijk?’ Hoor ik Lis in mijn achterhoofd zeggen. ‘De hemel wordt letterlijk opengereten?’ Ja, letterlijk, althans zo voelt het (hm, misschien dan toch figuurlijk). Alles dat Lisette uitlegt in het boek voelt zo ontzettend logisch en duidelijk, dat je zonder enige twijfel als waarheid accepteert, maar vooral ook begrijpt waarom het zo is. Heb je ooit The Matrix gezien? Dat moment dat Neo werd aangesloten op de machine en een Kung-Fu programma kreeg toegediend? Dat is het gevoel dat ik had toen ik de laatste pagina van Schrijven Kreng! omsloeg: ‘I know kung-fu!’ Goed, geen idee hoe kung-fu moet, maar in één klap was me duidelijk wat ik verkeerd deed bij het schrijven.

Jij doet dingen verkeerd!

Daarmee is Lisette tijdens het lezen je grootste vriendin én je grootste vijand. Vijand omdat ze je keihard met je neus op de feiten drukt: Jij. Doet. Dingen. Verkeerd. Met het schaamrood op de kaken las ik hoe slecht het is om drie uitroeptekens te gebruiken, zinnen te eindigen met drie puntjes, leestekens door elkaar te gebruiken, of personages te laten fluisteren, waardoor ze in plaats van lief veranderen in absolute creeps. Maar ze is ook je grootste vriendin, omdat ze je direct daarna het gevoel geeft dat je absoluut niet de enige bent die dit doet, maar je vervolgens ook de tools en informatie geeft om het beter te doen.

Veel leren

Al zo lang als ik schrijf, heb ik mijn best gedaan om de regels te negeren, coole anarchist als ik ben. Maar de grote kracht van Schrijven Kreng! is dat Lisette je absoluut niet vertelt hoe je het moet doen, ze vertelt je hoe je het kúnt doen en dat maakte voor mij een wereld van verschil. Alles dat zij heeft geleerd tijdens haar opleiding, plus haar ervaring, heeft ze verwerkt in een praktische, behapbare gids, doorspekt met humor en gênante bekentenissen, waardoor ze je het gevoel geeft dat je jezelf een dure en tijdrovende opleiding hebt bespaard, hetgeen ik niet anders kan noemen dan een prachtig cadeautje.
Van Schrijven Kreng zul je leren. Héél veel leren. Maar daarnaast is het vooral een heerlijk boek om te lezen, waarbij echt belachelijk vaak hardop zult moeten lachen, simpelweg omdat de tekst op de achterflap klopt; Lisette is oprecht de grappigste schrijfster van Nederland. Schrijven Kreng! heeft daarmee voor mij de titel schrijfbijbel verdiend (al was het alleen maar omdat ik de Bijbel ook hysterisch grappig vind) en ervoor gezorgd dat ik een volledig nieuwe waardering heb voor poep en piemels. Waarom? Daar kom je maar op één manier achter.
Lezen Kreng!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *