Recensie: Ragdoll – Daniel Cole

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

 
Zo heel af en toe loop je een boek tegen het lijf dat direct anders is. Soms is dat het lettertype of de afbeelding….in het geval van Ragdoll is het de rug van het boek die volledig ontbreekt. Dit legt het rode bindwerk bloot, hetgeen een directe link is met de start van het verhaal: een lichaam bestaande uit aan elkaar genaaide lichaamsdelen van zes verschillende slachtoffers.
Het heeft iets briljants en huiveringwekkends tegelijk, een directe parallel met de lappenpopmoordenaar, en daarmee een heerlijk gevoel om aan dit boek te beginnen. Daarmee is Ragdoll dan ook direct niet een thriller die voor iedereen geschikt is. Het heerlijke ‘wie is de dader’ gevoel is vanaf het begin aanwezig, maar de omschrijvingen van de misdaden die zijn gepleegd zijn behoorlijk gedetailleerd en daar moet je wel tegen kunnen.

Direct binnen

Mede dankzij de manier waarop het boek aan je gepresenteerd wordt, komt het verhaal direct bij je binnen. De ‘ragdoll’ hangt (letterlijk) aan elkaar van mysterie en dat zorgt er al vrij snel voor dat je moeite zult hebben om het boek weg te leggen. Wie zijn deze slachtoffers, waarom zijn juist zij uitgekozen, waarom zes, en wat is de moordenaar precies van plan?

Alles komt samen

Cole houdt ervan om situaties te beschrijven, soms iets langer dan nodig is, en dat zorgt er, in combinatie met de vele personages voor dat je je in het begin afvraagt of je het allemaal wel begrijpt. Uiteindelijk draagt die verwarring (al dan niet opzettelijk) bij aan de inleving in het verhaal, waarin de hoofdrolspelers ook steeds meer de grip op de zaak verliezen naarmate de deadline voor rechercheur Wolf nadert. Daarbij is het heerlijk om te zien hoe al deze personages, die je in het begin verwarren, uiteindelijk op een briljante manier samenkomen in een verhaal dat je niet snel zult vergeten.

Fantastisch debuut

Als je een liefhebber bent van thrillers is Ragdoll een boek dat je zult verslinden en dat je, mede dankzij de fantastische plotwendingen meer dan eens zal doen wiebelen op je stoel (of op het toilet, of waar je dan ook leest). Het boek is niet perfect, sommige situaties blijven onderbelicht en als je bent aangekomen bij de laatste bladzijde zijn niet álle vragen beantwoord. Dat geeft niet, want stiekem hoop ik dat dit snel leidt tot een vervolg op dit meer dan geslaagde debuut van Cole.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *