Veel van de lezers van Martins gedichtjes hebben met verlies te maken gehad. Wat zeg ik, veel mensen in het algemeen hebben met verlies te maken gehad. Zelf heb ik dit nooit zo erg ervaren – ik mag van geluk spreken, dat besef ik ten zeerste – maar ik ben soms wel nieuwsgierig naar reacties die mensen geven onder Martins gedichtjes. Dit boek heeft me geholpen. Het geeft namelijk op een heel natuurlijke wijze weer dat er verschillende manieren zijn om met rouw om te gaan, en dat ze allemaal goed zijn.
Waar gaat het over?
Mies heeft twee jaar geleden haar man verloren en ze gaat bij een rouwgroep om te leren met haar verdriet om te gaan. Daar ontmoet ze een groep mensen van alle leeftijden die toch iets gemeen hebben: ze hebben allemaal hulp nodig tijdens hun rouwproces.
Door het boek heen krijg je steeds meer een inkijk in het leven van Mies en haar man, en door de verhalen van de andere leden van de rouwgroep kom je erachter dat er veel verschillende manieren zijn om om te gaan met het verlies van een dierbare. Bovendien laat het zien hoe de verschillende personages doorgaan met hun leven en hun verdriet over het verleden omzetten in hoop voor de toekomst.
Wat vond ik ervan?
Om eerlijk te zijn moest ik even inkomen. Deels omdat ik met dit onderwerp weinig bekend ben. Maar na een tijdje zat ik in het verhaal en moet ik zeggen dat ik me heel betrokken ging voelen bij de personages. Ik wilde heel graag meer over hen weten, en ik vond het ook heel interessant om te zien hoe ze allemaal op een andere manier omgingen met hun verdriet, hoe de verhoudingen binnen de groep lagen en hoe ze langzaam weer naar de toekomst durfden te kijken.
Wat ik vooral heel fijn vond is dat het boek met subtiele humor geschreven is. Altijd respectvol naar het onderwerp maar ook met een grapje hier en daar. Hierdoor is het geen zwaar verhaal geworden maar juist iets waarin heel veel mensen zich denk ik zullen kunnen herkennen en waardoor het ook mensen aanspreekt die niet hetzelfde hebben meegemaakt.
Waarom raad ik je dit aan?
Hoewel iedereen dit boek kan lezen, is het denk ik vooral heel erg mooi voor mensen die rouwen om een dierbare. Hierbij is het denk ik belangrijk dat je al ver genoeg bent om wat afstand van je verdriet te nemen, maar als je daar eenmaal bent, kun je hier veel aan hebben. Je wordt uitgedaagd om op een bepaalde manier naar jezelf en je gevoel te kijken en je kunt hieruit halen dat er altijd hoop is om je aan vast te houden: vriendschappen of zelfs liefde uit onverwachte hoek, dat je ook na een goeie huilbui vooruit kunt gaan en dat je niet alleen bent in hoe je je voelt.
Ook kan het helpen om dit te lezen als iemand in je omgeving in de put zit na het overlijden van een dierbare, niet direct om handvatten te geven van hoe ermee om te gaan, maar vooral ook om inzicht te geven in hoe mensen met hun gevoelens omgaan en voor begrip te zorgen.
Waar te koop?
Je kunt dit boek bestellen bij Libris via deze link. Je steunt dan de boekhandel. Ook kun je het boek natuurlijk ook rechtstreeks bij je lokale boekhandel bestellen.
Lees ook:
