Het in het openbaar tonen van emoties, is iets wat we liever niet doen. We voelen ons kwetsbaar wanneer we laten zien hoe we ons voelen, dus wachten meestal tot we alleen zijn om eens lekker uit te huilen.
Iedereen heeft emoties, maar toch valt het tonen ervan nog steeds in de taboesfeer. We zijn bang dat we worden afgerekend op onze gevoelens, als we laten zien hoe iets ons echt raakt.
Maar wat we ons niet realiseren, is dat we vaak juist veel stabieler in het leven staan nadat we ons hebben overgegeven aan onze gevoelens. Overmand door emoties is het heel moeilijk beslissingen nemen. Pas als je even goed hebt gehuild, denk je weer helder na en kun je ergens een oplossing voor vinden.
Dus misschien zouden we, in plaats van onderwerpen te vermijden, eens per maand met onze beste vrienden lekker moeten gaan huilen. Dan kunnen we daarna weer met een schone lei beginnen.
Daarover gaat het gedicht van vandaag:
Vecht niet tegen tranen,
hoe pijnlijk ze ook voelen.
Je hebt ze nu eenmaal nodig,
om je hart weer schoon te spoelen.
Lees ook:
Gedichten
Gedichten
Content
