Veel mensen die lekker in hun vel zitten en niet het idee hebben dat ze zich steeds moeten bewijzen, houden zich op de achtergrond en gaan rustig door het leven.
Pas wanneer je het idee hebt dat je niet gehoord wordt of dat je mening er minder toe doet, ga je harder schreeuwen om je verstaanbaar te maken. Vaak is dit gevoel nergens op gebaseerd en zit het tussen je oren.
Onzekerheid heeft iedereen wel eens, daar ben je een mens voor. Probeer je op die momenten voor te houden dat je eerder serieus wordt genomen als je af en toe iets zegt waar een ander iets aan heeft, dan wanneer je hard gaat roepen om je eigen onzekerheid te overstijgen.
Spreken is zilver, zwijgen is goud gaat niet altijd op, want je mening voor je houden is niet altijd een goed idee, maar let op de manier waarop je je zegje doet.
Wie zich duidelijk uitdrukt, zonder twijfel en met goede argumenten, zal uiteindelijk meer bereiken dan degene die het hardste schreeuwt, omdat hij niet goed weet hoe hij zich anders verstaanbaar moet maken.
Daarover gaat het gedicht van vandaag:
Als je zelfverzekerd bent,
roep je dat niet van de daken.
Het zijn juist de onzekeren,
die de meeste herrie maken.
Lees ook:
Positiviteit
Positiviteit
