Soms dendert het leven maar gewoon door. Werk, kinderen, huwelijk, huisdieren, het huishouden… het blijft maar doorgaan en er is geen plaats of tijd voor jou om stil te staan bij waar je precies je tijd aan besteed en hoe je je leven het liefst zou inrichten.
Het kan heel confronterend zijn om op een gegeven moment eens stil te staan bij hoe je leven eruitziet en of je er tevreden mee bent. Maar het is wel belangrijk om af en toe te doen. Je kan immers beter op een vroeg moment erachter komen dat je niet zo gelukkig bent met een bepaalde gang van zaken.
Wanneer je bijvoorbeeld wil dat je partner meer helpt in het huishouden, kan je na 40 jaar huwelijk uitbarsten dat ‘hij/zij nooit wat doet’, of al een stuk eerder aangeven dat je liever een vaste taakverdeling hebt.
Als jij altijd degene bent die opdraait voor de stomme taken op het werk, kun je beter meteen aangeven dat je niet alles voor je rekening wilt nemen, voordat het uit de hand kan lopen en je kwaad kan worden op je collega’s ‘omdat jij altijd de sjaak bent’, terwijl je nooit hebt aangegeven dat je iets niet wilt doen.
Een nieuw hoofdstuk hoeft niet te betekenen dat je een enorme ommezwaai maakt. Het kan ook een kleine stap zijn, die uiteindelijk een groot effect heeft.
Dat is de boodschap achter dit gedicht:
Een nieuw hoofdstuk vereist lef,
maar het besluit kan elk moment.
Het begint met het besef,
dat je niet gelukkig bent.
Lees ook:
Relaties
Kracht
Relaties
