Meestal zullen vrienden of familieleden achter je staan, wat er ook gebeurt. Zelfs als je een fout maakt, of iets onhandigs doet, zullen de mensen die van je houden aan jouw kant blijven.
Wanneer iemand die je als een vriend beschouwt je niet verdedigt, is dat pijnlijk. Het kan in dat geval zijn dat je diegene per ongeluk heel erg gekwetst hebt, maar het kan ook zijn dat diegene niet honderd procent aan jouw kant staat.
In dat geval kun je een aantal dingen doen. Ten eerste kun je je afvragen of je iets aan je eigen gedrag zou moeten veranderen. Ten tweede kun je nagaan of deze persoon eerder wel het beste in jou zag.
Is het antwoord op de tweede vraag nee, dan kun je je afvragen of jullie goede vrienden zijn, of eerder kennissen. Hoeveel moeite je voor die persoon wilt doen. Of jullie iets toevoegen aan elkaars leven.
Dit kan moeilijk zijn, maar het kan ook opluchten. Je hoeft niet meer te doen alsof je dikke vrienden bent, en er valt een last van je schouders. Het is een grote stap, en de enige die ‘m kan nemen, ben jij.
Het hoeft niet direct, misschien doe je het nooit, maar als je voor jezelf bepaalt dat deze persoon niet meer al jouw energie waard is, kun je die extra energie in iets of iemand anders steken. Of in jezelf.
Daarover gaat dit gedicht:
Als mensen niet de moed hebben,
om achter je te staan.
Toon jij dan je dapperheid,
door ze te laten gaan.
Lees ook:
Geluk
Geluk
Relaties
