Sommige dingen lijken ongrijpbaar of onmogelijk. Soms denk je dat je nooit ergens overheen zult komen, of een bepaald doel nooit zult behalen.
Het makkelijkst is dan om er maar gewoon niets mee te doen, want dan kun je in elk geval niet falen. Maar wat we soms vergeten, is dat onze dromen naast ons neerleggen, ook een vorm van falen is.
Want wat is erger: iets niet bereiken omdat je er nooit aan begonnen bent, of iets niet bereiken ook al heb je er ontzettend je best voor gedaan?
Het klopt wel dat je in elk geval niet teleurgesteld wordt als je nooit een stap in een andere richting zet, maar je kunt jezelf ook nooit positief verrassen.
Dus als je weer eens op een punt staat waarin je een gok moet wagen, denk dan bij jezelf: wil je er niet voor gaan om jezelf te beschermen tegen een mogelijke mislukking, of wil je alles op alles zetten om te slagen, maar tegelijkertijd het risico lopen dat er iets mislukt? Wat zou uiteindelijk gelukkiger maken?
Dat is de gedachte achter het gedicht van vandaag:
Dromen waarheid maken,
en angsten overwinnen,
hebben één ding met elkaar gemeen,
je moet eraan beginnen.