Als het even zou kunnen, zouden we ervoor zorgen dat ons al het leed in de wereld bespaard zou blijven. Logisch, want niemand zit te wachten op tegenslag en verdriet. Toch is leed, bij voorkeur met mate, heel erg belangrijk. Niet alleen zorgt het voor persoonlijke groei en maakt het je daadwerkelijk sterker, maar het is ook een prima moment om het kaf van het koren te scheiden. Wanneer het even wat minder goed met je gaat, wordt het heel snel duidelijk wie je echte vrienden zijn, en welke mensen alleen maar blijven plakken wanneer er iets te halen valt. Dat wil nog steeds niet zeggen dat je leed met open armen hoeft te ontvangen, maar als je het dan toch moet ondergaan, is dat wel het gouden randje.
Daarover gaat dit gedicht:
De keerzijde van leed,
is dat je door je pijn,
in één klap helder weet,
wie je echte vrienden zijn.
Lees ook:
Geluk
Overlijden
Wij hebben gelukkig trouwe vrienden om ons heen, en dat zijn wij ook!!
Goedemiddag Martin.
Het is wel de waarheid maar gelukkig heb
ik er niet mee te maken gehad.
Fijn weekend daar!
Dat klopt helemaal, maar het kan ook best heel pijnlijk zijn te merken dat mensen waar je gek mee bent kennelijk minder gek met jou zijn en niets meer van zich laten horen. Maar ook dat hoort bij “groeien”, en het heeft mij geleerd om dan niet aan een dood paard te blijven trekken maar het los te laten.
Helemaal waar en meestal uit onverwachte hoek!