Een gedicht dat weinig uitleg behoeft. We kennen allemaal die herinnering van vroeger, banjeren door de kou naar huis van school, een reis die wel uren leek te duren. En dan eindelijk thuiskomen, je jas ophangen, en langzaam de warmte weer onderdeel voelen worden van je lichaam. Of dat nu is door de kachel, open haard, of warme thee of chocomel. Het maakt niet uit waar je dan bent, op dat moment ben je meer thuis dan ooit. Daarover gaat dit gedicht:
Weinig voelt zo thuis,
als vanuit de kou, heel snel,
ontdooien in je knusse huis,
met warme thee of chocomel.
Na een frisse fietstocht is het heerlijk thuiskomen met n beker warme chocomel en n toef slagroom.
Ben ik helemaal met je eens. Maar een warm thuis is jammer genoeg niet voor iedereen weg gelegd. Fijne zondag Martin.
Helemaal op mij geschreven ik voel me zo veilig in mijn huis samen met m’n Senzi 🐾
Helemaal mee eens, een echt thuis is heel belangrijk.
Mag ik dan wel koffie alstublieft 🙂 ?
Zoals altijd en als grote fan, vind jr altijd waarheid en steun, altijd weer genieten. Fijne en gezellige Kerstdagen, voor jou en je gezin.
Ben ik helemaal met je eens. Helaas zal dat niet voor iedereen gekden😥
Wat een warm en gezellig gedicht en zo waar
Niks gaat boven je eigen huis.
Heel erg waar: Ik ben mijn hele leven al op zoek naar een “Thuis” Dat Thuis is een bewustzijnstoestand. Het is geen tastbare plek. Omdat ik altijd van hot naar her rende was er nooit tijd voor een “thuis” Thuis is eigenlijk een plek of bewustzijn, waar je even niet van alles MOET. Waar je even jezelf mag zijn en tot rust mag komen, ongeacht waar dat is op deze planeet. Sommige mensen vluchten in fantasieen, maar dit is niet mijn ding….. Ieder zijn Feestje!!