Wees lief voor mensen – Dichtgedachten 1627

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Wanneer ik een gedicht plaats over de wereld, en vooral over hoe we die wereld mooier kunnen maken, volgen er meestal veel reacties met de strekking dat dat allemaal geen zin heeft, omdat de wereld steeds harder wordt en de mensen steeds gemener. Ik geloof daar helemaal niets van. Wel dat de wereld in zekere zin harder is dan vroeger, daar is niet veel fantasie voor nodig. Maar als je beweert dat iedereen hard en onaardig is geworden, dan wijs je daar onbedoeld ook jezelf mee aan.

In je eentje kun je niet eenvoudig de wereld veranderen. Wat je wel kunt doen is je best doen om er zo’n positieve mogelijke invloed op te hebben. Het maakt niet uit hoeveel gemene mensen er rondlopen, het maakt niet uit hoe hard de wereld geworden is. Want weet je? Jij bent er ook nog, en jij bent niet gemeen en niet hard (anders zou je je daar namelijk niet druk om maken).

Dus wees gewoon lief voor de mensen om je heen, al is het maar om te bewijzen dat het nog zo slecht niet gesteld is met de wereld.

Daarover gaat het gedicht van vandaag.

Wees lief voor mensen om je heen,
zonder verwachting, zonder plan,
zelfs al doe jij dat helemaal alleen,
de wereld wordt er mooier van.

5 gedachten over “Wees lief voor mensen – Dichtgedachten 1627”

  1. Dat gedicht is uit m’n hart gegrepen. Waar ik woon is de aard van mensen, over het algemeen, nogal stug. Maar ik blijf spontaan en dan zie ik vanzelf hoe het loopt als ik iemand aanspreek. Zaterdag liep ik met boodschappen naar mijn fiets en achter me stonden een jonge vrouw en zoontje. Ik zei iets over haar fiets en wat bleek? Ze sprak Spaans, een beetje Nederlands en een beetje Engels. Elkaar verstaan viel niet mee. Maar het was toch even gezellig! Ik kreeg paaseitjes in m’n hand gestopt. Ik weet zeker dat we beiden met een ander gevoel naar huis gingen dan waar we mee gekomen waren! Daar doe ik het voor.

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Item toegevoegd aan winkelwagen.
0 items - 0,00