Een vol hoofd legen. Toen ik dit gedicht publiceerde was de meestvoorkomende reactie: ‘Was het maar zo simpel’. Dat verbaasde me nogal. Ten eerste omdat, zoals ik vaker schrijf, als het eenvoudig is, dan was er geen gedicht voor nodig, maar ten tweede vooral omdat het legen van een kledingkast als simpel en eenvoudig werd ervaren.
Wie ooit wel eens een kledingkast echt heeft moeten ruimen, weet dat daar helemaal niets eenvoudigs aan is. Bij elk kledingstuk moet je een afweging maken: ga ik dit nog gebruiken, of niet. En als ik het dan niet meer ga of kan gebruiken, houd ik er dan aan vast uit nostalgische of emotionele redenen, en sta ik toe dat het plek inneemt in mijn kast? Of neem ik er afscheid van, en maak ik ruimte voor iets nieuws, voor nieuwe nostalgie en nieuwe herinneringen. Dat is niet makkelijk, dat is heel erg moeilijk.
Met gedachten is het precies zo. Sta je gedachten toe om je hoofd te blijven domineren, ook als je ze niet meer nodig hebt? Of ga je eraan werken om ze te ruimen, om plek te maken voor iets nieuws, met nieuwe gevoelens. Mijn antwoord op de vraag is dan ook simpel. ‘Was het maar zo simpel? Nee, ‘Het is nét zo moeilijk’. Maar de mooiste dingen liggen aan de andere kant van moeilijk. Daarover gaat dit gedicht.
Je hoofd is als een kledingkast,
als het vol begint te raken,
verwijder dan wat niet meer past,
om ruimte voor iets nieuws te maken.
Vol hoofd – Dichtgedachten #896
Het klinkt zo heerlijk simpel. Opruimen zouden we geregeld moeten doen. Top gedicht.
Vind het soms moeilijk, het is niet zo simpel.
Goedemiddag Martin.
Heel herkenbaar en duidelijk vandaag!
Dank je wel en fijne dag toegewenst,
Je legt dat over kleding ruimen mooi uit. Ik vraag me bij het opruimen alleen maar af of ik het kledingstuk de afgelopen 12 maanden nog gedragen heb. Als dat niet het geval is doe ik het weg. Ik heb het wel gekend, iets uit sentiment bewaren, maar dat doe ik al een paar decennia niet meer. Mijn hoofd opruimen is een heel ander verhaal.
Inderdaad! Was het maar zo simpel! Mij lukt het heel vaak niet!
Mijn kleding kast heb ik opgeruimd. Maar mijn hoofd zit vaak vol met gedachten en die zijn soms moeilijk op te ruimen.
Wat een super stukje en gedicht. Precies zoals je het beschrijft er hangen herinneringen aan kledingstukken en soms gooi je iets weg, dat je nog had willen behouden. Zo gaat het ook in het leven en met gedachten. Het is niet anders. Opruimen is zo bevrijdend…. ook in je hoofd.
Mijn kleerkast opruimen ga voor mij gemakkelijker dan mijn hoofd opruimen. Door verandering in mijn leven, & ouder te worden verkies ik vaak voor minder en meer aan de waarde van het leven. De vergelijking met het opruimen van een kleerkast en het hoofd, ga ik vaker aan denken.
Goedemorgen Martin. Je hebt gelijk, maar soms is het moeilijk.
Is de ene keer makkelijker dan de andere keer.
Zo is het maar net: 7 jaar eraan gewerkt maar ik ben ervanaf ! Inmiddels een super mooi leven gekregen.
Zo is het maar net, lijkt heel eenvoudig maar dat is het niet.
Dat is heel moeilijk Martin.
Wat een mooi gedicht. Dat slaat precies op mij.
Inderdaad Martin, het is niet zo simpel.