De een verliest meer mensen in zijn of haar leven dan de ander, en de een heeft een hechtere band met de overledene, maar het feit blijft: iedereen krijgt een keer het verlies van een persoon voor z’n kiezen.
Dat is vreselijk, en het besef dat je die persoon nooit meer in je armen kunt sluiten is hartverscheurend, maar je kunt een persoon ook levend houden met je gedachten.
Wat je ook gelooft, het feit blijft dat iemand die overlijdt, niet meer fysiek bij jou langs kan komen, en de meeste mensen zullen niet meer kunnen communiceren met de overledene.
Maar iedere keer dat je een leuke herinnering hebt, dat die persoon even een glimlach op je gezicht tovert, en steeds wanneer je eigenlijk het liefst zou willen omdraaien om een grapje met iemand te delen, dan herinner je je die persoon.
Volgens sommige mensen is iemand pas echt weg wanneer niemand zich hem of haar herinnert. Dus houd ik me daaraan vast en herinner ik me mijn dierbaren.
Daarover gaat dit gedicht:
Wanneer je iemand heel erg mist,
dan geeft dat alleen maar aan,
dat geen mens wordt uitgewist,
wanneer hij ophoudt te bestaan.
Lees ook:
Positiviteit
Tegenslag
Tegenslag
