Verantwoording afleggen is natuurlijk soms best nodig. Als je iets gestolen hebt, dan moet je daar verantwoording voor afleggen. Wanneer je iets fout gedaan hebt op school of op je werk doorgaans ook. Maar verder hoef je in het leven eigenlijk zelden verantwoording af te leggen.
Toch doen we het met regelmaat. We leggen uit waarom we dingen doen, waarom we dingen zeggen, waarom we dingen geloven, dromen, hopen. Nergens voor nodig. Want de mensen die dichtbij je staan kennen je goed genoeg om je te vertrouwen en te weten dat je doet wat jij belangrijk vindt. En de rest? Áls ze je al geloven, waarom zou je het dan aan hen uitleggen?
Daarover gaat dit gedicht:
Het is vaak zo overbodig,
als je verantwoording aflegt.
Je vrienden hebben dat niet nodig,
en de rest gelooft niet wat je zegt.
Als je samen wil zijn zul je toch moeten praten. Iemand dan buitensluiten omdat je vindt dat je niks hebt te vertellen, er vanuit gaat dat er begrip is als het wel uitkomt zonder te spreken over de reden gaat dat niet op. Vrienden en relaties bestaan uit open en eerlijkheid ook in mindere tijden, maar niemand kan gedacht lezen. En geloof je zelf echt dat het eenzijdig werkt ben je geen echte vriend en moet je nadenken of je zelf zo behandeld zou willen worden
Wat is dit waar!! Een fijne dag Martin.
Goedemiddag Martin1
Mooi en heel duidelijk vandaag.
Fijne dag daar!
Ben het helemaal met Maria eens!
Dit vind ik weer zo’n goeie!
Maria