Stress – Dichtgedachten #905

Stress is een verlammend verschijnsel. Soms gebeuren er in het leven duizend dingen tegelijk, en heb je het gevoel dat je constant moet rennen om niet bedolven te worden onder de ellende. Het ironische is echter dat je vaak juist onder die ellende bedolven raakt als je blijft rennen. Het is gevoelsmatig het meest onlogische dat je kunt doen als je duizend dingen te doen hebt: even rust nemen.
Toch zal juist die rust ervoor zorgen dat je de dingen efficiënter aanpakt, waardoor de stress direct minder wordt. Ik heb het zo vaak zien gebeuren (ook bij mezelf overigens), mensen die zeggen: ‘Maar ik kán nu even geen rust nemen, die tijd is er niet’. Dat het zo voelt is logisch, maar juist door even pas op de plaats te maken op een moment dat het écht niet gaat, creëer je overzicht, ga je helderder denken en neem je betere beslissingen waardoor de tijd die je voor bepaalde dingen nodig hebt soms meer dan gehalveerd wordt.
Ren niet als kip zonder kop rond, neem even een klein momentje rust voor reflectie, en je problemen zijn een stuk makkelijker op te lossen.
Juist als het niet gaat,
forceer dan een moment van rust.
Omdat je in ontspannen staat,
een brand veel efficiënter blust.