Zelfrespect – Dichtgedachten #1547

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Relaties met andere mensen, of het nou vriendschappelijk is, op de werkvloer, een liefdesrelatie of wat voor relatie dan ook, kunnen heel ingewikkeld zijn.

Iedereen staat op een andere manier in het leven. Iedereen vindt andere dingen belangrijk. Iedereen communiceert op een andere manier. Dat is leuk, want stel je voor dat we allemaal hetzelfde zouden zijn, maar het maakt het er niet makkelijker op.

Wanneer je een goede band hebt met iemand, is de kans groot dat jullie op dezelfde manier in het leven staan. Maar het kan ook zijn dat je af en toe een beetje buiten je comfort zone moet treden om de ander tegemoet te komen. Dat hoeft helemaal niet erg te zijn, als het dan maar van twee kanten komt. 

En die twee kanten, dat is een belangrijk onderdeel. Want als jij steeds jezelf een beetje moet wegcijferen, of je op een bepaalde manier gedraagt die eigenlijk niet goed bij je past, houd je het uiteindelijk niet lang vol. 

Als jij bijvoorbeeld telkens een beetje gekleineerd wordt door iemand van wie je houdt, dan kan je dat steeds maar weer goedpraten. Maar eigenlijk is het niet oké. Of als je ergens wel weet dat iemand je aan het lijntje houdt, kan je jezelf blijven voorhouden dat het beter is om diegene in je leven te hebben dan om diegene niet in je leven te hebben.

Maar word je er gelukkig van? Waarschijnlijk niet. En jij bent belangrijk genoeg om aan te geven dat je ontevreden bent, of uiteindelijk zelfs voor jezelf te kiezen. En dat is ontzettend moeilijk, maar jij verdient dat. 

Dat staat omschreven in dit gedicht:

Als iemand jou niet kan waarderen,
dan is het tijd dat je vertrekt.
Relaties kún je niet forceren,
álles draait om zelfrespect.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *