Meningsverschillen – Dichtgedachten #670

Het woord meningsverschillen roept bij de meeste mensen een negatieve associatie op. Dat is begrijpelijk, maar eigenlijk niet nodig. Het is namelijk heel jammer dat we het idee dat we niet allemaal dezelfde mening hebben, als iets zijn gaan zien dat niet positief is. Het lijkt misschien heel vredig: allemaal met de neuzen dezelfde kant op staan, maar als iedereen dezelfde mening zou hebben, zouden we nooit ergens komen. Meningsverschillen zijn belangrijk om elkaar uit te dagen, om ervoor te zorgen dat zaken van alle kanten belicht worden en om ons inzichten te geven die we zonder die uitdaging nooit gehad zouden hebben.

Waarom meningsverschillen zo beladen zijn? Tja, dat is niet zo moeilijk: we zijn de kunst van het luisteren een beetje verleerd. Ik heb het al vaker aangehaald, on demand diensten als Spotify, Facebook, Netflix enzovoort, hebben ervoor gezorgd dat we altijd op onze wenken bediend worden. Als we iets niet leuk vinden klikken we op het duimpje omlaag en hoeven we het nooit meer te zien. We zijn het niet meer gewend om geconfronteerd te worden met meningen die we niet zo leuk vinden, en als gevolg daarvan zijn we het luisteren ook verleerd.

Dat is waarom je, of het nu om vluchtelingen, zwarte piet of de politiek gaat, alleen nog maar mensen die elkaar overschreeuwen. Niemand luistert meer, we verkondigen onze mening en hebben geen ruimte meer voor wat een ander te melden heeft. Gelukkig is dat niet definitief. Wanneer je je daar bewust van bent, kun je, als je dat niet al tijd, gewoon besluiten om actief te gaan luisteren. Want we hebben meningen nodig, vooral wanneer ze afwijken van de onze.

Waar het in meningsverschillen,
of ruzie vaak aan schort,
is dat we zo graag overtuigen willen,
dat er niet geluisterd wordt.