Meningsverschillen kunnen hoog oplopen, of zelfs uitlopen op ruzies. De ene partij kan denken dat de andere partij te koppig is, maar in de meeste gevallen zal het anders zitten.
Ten eerste geef je zelf ook niet toe aan de ander, want jij bent ook overtuigd van je eigen gelijk. Ten tweede denken we in zo’n situatie vaak oprecht dat we het zelf bij het rechte eind hebben, en dat het beter uitpakt om volgens onze eigen strategie verder te gaan.
Dat heeft niets te maken met respect voor een ander, of met inleven in een ander, het zit ‘m vooral in het feit dat je een bepaald beeld hebt van hoe iets zou moeten, en als je daar volledig achter staat, is het soms lastig te begrijpen dat een ander net zo overtuigd is, maar dan een ander standpunt heeft.
In zo’n geval kan het helpen om dit uit te spreken. Vervolgens kun je allebei uitleggen wat je precies voor ogen hebt, en als je open bent naar elkaars verhaal, kun je tot een compromis komen die hopelijk het beste van de twee standpunten omvat. Zo komt er uiteindelijk misschien iets uit dat nog mooier is dan jij of de ander in je eentje had kunnen bedenken.
Dat is de boodschap achter dit gedicht:
Laten we niet vergeten,
in al onze meningsverschillen,
dat we misschien geen antwoord weten,
maar allemaal het beste willen.
Lees ook:
Geluk
Zelfvertrouwen
Gedichten
Positiviteit
