Niemand kan voor jou bepalen – Dichtgedachten 588

Ik herinner me nog heel goed een gesprek dat ik meer dan twintig jaar geleden met een collega had. Voor een andere collega kocht ik een bos bloemen en ik stelde een bos samen die écht niet kon… vond mijn collega. Ik vroeg haar waarom niet. De reden was dat ik kleuren had gecombineerd die echt niet samen konden. ‘Waarom niet? Wie bepaalt dat?’ was mijn antwoord. Ze begon over de kleurenleer, die zij als bloemist had gevolgd en dat daar gewoon regels voor zijn. ‘Ja, maar die zijn toch ook maar gewoon door mensen bedacht?’ was mijn antwoord. Ze vond me een kinderachtige, eigenwijze snotneus.

En weet je? Misschien was ik dat ook. Maar nu, twintig jaar later, vind ik dit eigenlijk nog steeds. Mensen vinden van alles: hoe je je moet gedragen, wat je moet dragen, van wie je wel en niet zou moeten houden en ga zo maar door. Wat mij betreft kunnen al die ‘regels’ de prullenbak in. Als je voor iemand werkt, of processen moet volgen, heb je je daaraan te houden, simpelweg omdat je in opdracht werkt.

Maar daarbuiten, hoef je wat mij betreft maar één regel te handhaven: ‘Zorg dat je gelukkig wordt en daarbij niemand kwetst’. Voor de rest lijkt het me belangrijk dat je lekker helemaal zelf bepaalt hoe je je leven leidt.

Daarover gaat het gedicht van vandaag:

Niemand kan voor jou bepalen,
wat je doen moet in dit leven.
Jouw bestaan, met jouw verhalen,
is voor jou om vorm te geven.

Lees ook:

Kracht

Zelfvertrouwen

Gedichten

Liefde