Leegte – Dichtgedachten 057

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Wanneer je een dierbare verliest, dan slaat dat een enorm gat in je leven. De liefde en warmte die je moet missen laten een enorme leegte achter. Dat is niet mooier te maken dan het is. Je kunt er mooie dingen over schrijven, proberen om te denken, maar hoe je het ook wendt of keert, het is naar en ellendig en kost enorm veel tijd en energie om daarmee te leren leven. Wat ik wél altijd probeer is om dat verdriet niet alleen maar te zien als iets negatiefs. Natuurlijk is het ellendig en natuurlijk zou je willen dat het anders was. Maar het feit dat alles wat je om je heen ziet, je doet denken aan de persoon die je moet missen, betekent ook dat die persoon nooit vergeten zal worden. Want juist de leegte die achterblijft is een enorm testament voor het feit dat iemand heel belangrijk voor je is.

Daarover gaat dit gedicht:

De leegte die jij achterliet,
toen jij plotseling moest gaan.
Herinnert mij nog elke dag,
aan hoe intens jij hebt bestaan.

1 gedachte over “Leegte – Dichtgedachten 057”

Plaats een reactie

Item toegevoegd aan winkelwagen.
1 item - 14,95