Verdriet dragen – Dichtgedachten #314

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Sommige dingen die je meemaakt zijn zo erg, dat je ze nooit meer vergeet. Soms wil je ze ook niet vergeten – als je een geliefde moet missen, zijn je fijne herinneringen juist ontzettend dierbaar.

Je zult nog vaak aan een pijnlijk moment kunnen terugdenken. In het begin misschien iedere minuut, daarna ieder uur, dan iedere dag en uiteindelijk zullen de herinneringen misschien minder vaak onverwachts komen opduiken.

Niet omdat de gebeurtenis geen pijn meer doet, maar omdat je een manier hebt gevonden om je leven op een andere manier in te richten. Wanneer dat lukt, zal voor iedereen anders zijn. Maar hopelijk zul je op een gegeven moment weer kunnen genieten van het hier en nu, om nog slechts af en toe aan het verleden te denken.

Daarover gaat dit gedicht:

Tijd heelt echt niet alle wonden,
maar met het slijten van de dagen,
zul je de kracht hebben gevonden,
om je verdriet te kunnen dragen.

18 gedachten over “Verdriet dragen – Dichtgedachten #314”

  1. Zo mooi verwoord Martin. Het is echt zo, in de eerste jaren is het heel moeilijk, maar nu na 5 jaar is het toch wat makkelijker aan het worden en blijven meestal de mooie herinneringen opkomen.

    Beantwoorden
  2. Mooi gedicht! Bijna een jaar geleden mijn vader verloren en het gemis is groot. Vooral het eerste jaar…vaderdag, zijn verjaardag, geen Sinterklaas meer vieren met hem erbij. En dan de Kerstdagen. Maar we proberen er het beste van te maken en koesteren de mooie herinneringen.

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Item toegevoegd aan winkelwagen.
0 items - 0,00