Totaal veranderd – Dichtgedachten #191

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

In het algemeen ben ik vrij optimistisch. Maar soms weet ik echt even niet meer wat ik moet denken. Als ik zie wat mensen elkaar toeschreeuwen, zowel op straat als op sociale media, vraag ik me af waar we naartoe gaan.

Als mensen worden aangevallen op straat omdat ze ‘anders’ zijn, of dit nu komt doordat ze een andere geaardheid hebben, of een ander geloof, of een andere huidskleur, dan krimp ik in elkaar. 

Als ik vervolgens zie hoezeer bepaalde daden gegeneraliseerd worden en bevolkingsgroepen over een kam worden geschoren, doet dat me pijn. 

Los van het feit dat het internet de wereld steeds kleiner maakt, maakt het internet het ook steeds makkelijker voor mensen om onwaarheden te verspreiden en elkaar op te jutten. Om verdeeldheid te zaaien en elkaar de schuld te geven van van alles. 

Ik denk niet dat vroeger alles beter was, want moderne techniek heeft ook heel veel goeds gebracht. Maar ik ben soms wel bang wat voor effect dit heeft op mensen.

Begrijp me niet verkeerd, vroeger kwam discriminatie ook voor, werden mensen ook aan de schandpaal genageld en kregen mensen ook hun straf. Maar nu gebeurt dit op veel grotere schaal, met vaak veel grotere gevolgen.

En we kunnen er soms best wat beter over nadenken voordat we klakkeloos geloven wat er op het internet staat, of even ademhalen voordat we een gemene opmerking plaatsen.

Dat is de gedachte achter dit gedicht:

De wereld is totaal veranderd,
en van binnen, heel misschien,
ben ik dankbaar dat jij al dat leed,
niet meer hebt hoeven zien.

Plaats een reactie

Item toegevoegd aan winkelwagen.
0 items - 0,00