Sommige dingen worden zo vaak verkondigd, dat je ze bijna automatisch als waarheid accepteert. Een van die dingen is respect verdienen. Het is een uitspraak die ik heel jong voor het eerst hoorde: ‘Respect, dat krijg je niet, dat moet je verdienen’.
Ik begrijp waar het vandaan komt. Je kunt niet bij een bedrijf aankloppen en direct in de stoel van de directeur gaan zitten. Maar dat heeft niets met respect te maken, dat is simpelweg je reputatie, je strepen verdienen.
Ik vind het een raar idee dat je zoiets zou moeten verdienen, immers dat verdienen we toch allemaal vanaf de dag dat we geboren zijn? Omdat we allemaal gelijk zijn, allemaal uit dezelfde natuur zijn voortgekomen. En hoewel je het wat mij betreft niet hoeft te verdienen, kun je het wel verliezen. Bijvoorbeeld als je voortdurend liegt, niet oprecht bent, mensen slecht behandelt enzovoort. Daarover gaat het gedicht van vandaag:
Er wordt iets te vaak gezegd,
dat je respect verdienen moet.
Maar waardigheid, dat is een recht,
we zijn gelijk en dat is goed.
