Heel veel mensen die deze gedichtjes lezen, zorgen voor een ander. Dat is ongelooflijk goed, en een heel belangrijke taak.
Veel van deze mensen zeggen dat ze deze zorgen graag op zich nemen, zich met liefde inzetten voor een ander, en daar twijfel ik ook niet aan.
Maar wat ik wel denk is dat je op een gegeven moment niet meer kunt geven, als je ook af en toe iets terug krijgt of neemt. Even een momentje voor jezelf om je batterij op te laden, wat meer aandacht aan jezelf te geven en erbij stil te staan wat jij nodig hebt om nog een tijdje zo door te kunnen gaan.
Niemand heeft er iets aan als jij het uiteindelijk niet meer aan kan. De persoon die van jou afhankelijk is nog het minst. Jij bent ook heel belangrijk, en jij verdient het ook om af en toe in het zonnetje te staan, in plaats van alleen maar je licht op anderen te laten schijnen.
Dat is de boodschap achter dit gedicht:
Je kunt een ander niet goed steunen,
als je jezelf steeds overslaat.
Hoe kan men op je schouders leunen,
wanneer de rest niet stevig staat?
Lees ook:
Positiviteit
Zelfvertrouwen
