Soms krijg je dingen te verduren, waarvan je hoopte dat je het nooit zo hoeven meemaken. Dat kan zijn op persoonlijk vlak, op zakelijk vlak, in de liefde of in vriendschap.
Een zware periode vraagt veel van je. Maar als je er uiteindelijk uit komt, of dat nu na een maand of na een paar jaar is, kun je terugkijken met een trots gevoel.
‘Waar je niet dood aan gaat, maakt je sterker’ hoor je vaak. En als je er goed over nadenkt, klopt dat als een zwerende vinger. Als je iets ergs hebt meegemaakt, valt een volgende kleine tegenslag daarbij in het niet.
Toch voelt het soms alsof vooruit kijken geen optie is, en zit je zo tot over je oren in een situatie dat het moeilijk is om daar voorbij te kijken. Dan kun je proberen stil te staan bij het feit dat je nog ademt. Dat betekent dat je het tot zover hebt gered. Wat er morgen verder gebeurt… dat gebeurt morgen.
Daarover gaat het gedicht van vandaag:
Als je meer krijgt dan je aankunt,
zorg dan dat je niet vergeet:
zo lang je ademt blijf je leven,
je bent sterker dan je weet
