Wanneer je mensen vraagt hoe het met ze gaat, dan is het antwoord, zeker in deze maanden, vaak ‘druk’! Iedereen is altijd maar druk, al kun je je stiekem afvragen waar dan precies mee.
Wie mij een beetje kent weet dat ik ook altijd aan het hollen ben. Het is ontzettend druk in mijn leven, maar ik vind dat niet iets om trots op te zijn, sterker nog, het is voor mij een teken dat ik het helemaal verkeerd aanpak.
We zijn niet geboren om altijd maar te racen en uitzonderingen daargelaten is het iets dat we over onszelf afroepen. En dat is zonde. De wereld heeft je niet altijd nodig, ze kan best een dagje zonder je. Toen ik eerder zoiets schreef, kreeg ik een wagonlading mantelzorgers over mee heen die aangaven dat ze écht geen dagje pauze konden nemen.
De wrange waarheid is, in de meeste gevallen kan dat prima. Het is onhandig, een gigantische uitdaging en een hoop geregel, maar als jij morgen dood neervalt omdat je je rust niet hebt genomen toen je lijf daarom vroeg, komt er ook gewoon een oplossing.
Doe eens wat minder gehaast, maak jezelf minder druk, letterlijk en figuurlijk. Daar leef je langer én gelukkiger van. Daarover gaat dit gedicht:
Druk zijn is geen prestatie,
zorg dat je met ruimte plant.
Rust schuilt juist in acceptatie,
dat je niet altijd nodig bent.
Lees ook:
Gedichten
Geluk
Zelfvertrouwen
Gedichten
