Diep van binnen willen we allemaal aardig gevonden worden. Dat geeft niet, dat zorgt ervoor dat we zo goed mogelijk proberen te leven en ook aan anderen denken. Maar wanneer de drang om aardig gevonden te worden ervoor zorgt dat je steeds meer dingen doet waar je zelf niet achter staat, in de hoop dat mensen je meer waarderen, dan gaat er iets mis. Als het je lukt, en mensen vinden de persoon die je hebt neergezet fantastisch, dan geeft dat geen voldoening, simpelweg omdat je weet dat jij dat niet echt bent. Een logischer, en veel pijnlijker scenario, is dat je jarenlang enorm je best hebt gedaan om het mensen naar de zin te maken, en men vervolgens nog stééds een mening over je heeft. Als mensen dan toch iets van je vinden, laat het dan zijn omdat je bent wie je bent. Blijf jezelf, dan heb je veel minder de drang om jezelf en je gedrag te verdedigen. Er is maar één jij en dat is goed. Daarover gaat het gedicht van vandaag.
Wees jezelf in al je echtheid,
blijf je eigen waarden trouw.
Je raakt gegarandeerd wat mensen kwijt,
maar wie blijft, die blijft om jou.
