Niet altijd heb je een tastbaar iets, foto’s zijn verloren gegaan of nooit gemaakt. De herinneringen leven enkel in je hart. Dit gedicht verwoordt mooi hoe je tranen een bewijs van jouw bestaan zijn.
Ik vecht nooit tegen een traan,
van mij mogen ze komen.
Ze zijn bewijs van jouw bestaan
en van onze mooie dromen.
