Angst hoeft niet altijd een negatief begrip te zijn. Je kunt bijvoorbeeld een beetje bang zijn dat je naasten iets overkomt. In dat geval ben je daar waarschijnlijk niet de hele tijd mee bezig, maar het geeft gewoon aan dat je lieve mensen in je leven hebt, die je daar ook heel graag wilt houden.
Helaas zijn de meeste angsten van een andere aard. Die kunnen je wel degelijk in de weg staan. Angst om te falen kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat je ergens niet aan begint. Angst voor het onbekende kan ervoor zorgen dat je blijft zitten waar je zit, ook al ben je daar niet zo gelukkig mee. Dat is vervelend, maar echt heel grote gevolgen hebben deze angsten niet altijd.
Maar wat nou als je angstig wordt bij het idee dat je je huis uit moet? Als een angst je leven echt beperkt en je ongelukkig maakt? In zo’n geval kan het raadzaam zijn om erover te praten. Niet omdat je lastig bent, want dat ben je niet. Maar omdat je graag wilt leven. Er is vast iemand met wie je kunt praten, of het nu een vriend, vriendin of professionele hulpverlener is. En die kan je langzaamaan misschien weer meer leven geven.
Dat is de boodschap achter dit gedicht:
Bang zijn is niet fout,
angst is goed om toe te geven.
Zolang het je niet weerhoudt,
van wat je doen wilt in je leven.