Niemand vindt het leuk om kritiek te horen. Zelfs als kritiek opbouwend is, kan het soms enorm confronterend zijn om te horen wat je verkeerd doet, of wat er niet goed is aan wat je hebt gemaakt of gedaan. Toch is het belangrijk om naar kritiek te luisteren, want er is vrijwel altijd iets dat je eruit kunt halen. Het is daarbij wel belangrijk om te beseffen dat kritiek niet per definitie betekent dat je het anders moet doen, immers, niet iedereen heeft het beste met je voor en soms is kritiek helemaal niet gefundeerd.
Ik vind het daarom altijd fijn om kritiek te zien voor wat het is: de inzichten van anderen. Met sommige inzichten ben ik het eens, in andere inzichten kan ik me niet zo goed vinden. En bij sommige inzichten denk ik: dit zeg je alleen maar omdat je baalt dat je het zelf niet hebt bedacht of gedaan. Het is belangrijk om te beseffen dat je nooit iets kunt bedenken dat iedereen leuk vindt en waar iedereen het mee eens is. Dat is een onmogelijke missie.
Daarover gaat het gedicht van vandaag:
Je hoeft kritiek niet te negeren,
als je, terwijl je alles hoort,
bereid bent om te accepteren:
je krijgt nooit iedereen aan boord.
weer een waar woord!
De uiterlijke Kriticus resoneert altyd op de een of andere manier met onze (lang geleden geinstalleerde) innerlijke Kriticus. Het hangt van onze geestelijke rijpheid af hoe we met die Kriticus omgaan. Laten we er naar streven hem slechts als Ideeen aandrager te beschouwen. Want uiteindelijk doen we helemaal nooit iets helemaal goed of fout, of wat dan ook. En we zijn ook niet perfect, en hoeven dat ook helmaal niet te zijn. Kijk recht in (naar) de Zon, en de Schaduw zal achter je vallen……..
Goedemorgen Martin,
Prachtig en duidelijk verwoord vandaag!
Fijne dag daar.