Ik wil niet louter om je treuren – Dichtgedachten 063

Zo waar Martin en wat mooi verteld. Mijn lief is nu vijf jaar geleden overgegaan en ik mis hem nog zo!

Een prachtig gedicht, ik heb mijn man ook verloren hij was net 52 jaar maar inderdaad het gemis blijft maar een ding is waar.
Liefde sterft niet maar ik draag hem elke dag met mij mee.
Soms is het zo onwerkelijk waar de tijd blijft ik mis hem zo mijn lieverd.

Prachtig Gedicht voor mijn vriendin die nu het zwaar heeft.

Prachtig gedicht, uit het oog,maar niet uit mijn hart en omdat er liefde is, bestaat er geen voorbij.

Heel troostvol, daar kan ik wat mee.
Bedankt

Heel mooi ! Precies de kern waarom het draait. Dank je wel xx

Daarom vier ik de geboortedag van mijn dochter nog steeds. Vlag uit (mag gewoon op 5 mei) en eten we taart. Op haar sterfdag is niets feestelijk; alle herinneringen rond haar sterven zijn er keihard. Ook dat hoort erbij.

❤️🙏

Helemaal waar hoor! Ik heb pas een lieve vriendin verloren, ze was 91 jaar, haar tijd zat er op en ze heeft nu geen pijn meer! Ik heb een tastbaar souvenir en alle andere herinneringen zitten in mijn hart! Ik denk met liefde aan haar!

Prachtig gedicht Martin.
Ik voel het ook zo.

ik denk aan mijn mam met dit prachtige gedicht en het gemis wordt alleen maar erger vergeten doe je het nooit

Mooi hoor Martin ik vind alles mooi,heb ook 2 boekjes van je met de gedichten en gebruik zt ook naar anderen toe,met verjaardag overlijden en nog meer.Dank je daarvoor Joke Temperman

Mijn overleden meervoudig gehandicapte kind, die al 31 jaar hier niet meer is leeft voort in mijn boek: “Mijn Lieve Kabouter”. Hij was een lichtje op deze wereld en in ons gezin. Hij heeft veel liefde teweeg gebracht

Het verdriet en het gat is zo groot.
Maar dankbaar voor wat hij in mijn leven mocht /mag betekenen.
Hij zit zo verankerd in mijn hart dat hij alle dagen meegaat. Zoveel mooie herinneringen van ons samen.
Er waren en soms nog veel tranen maar langzaam zijn de herinneringen met een lach daar. Maar wat wordt mijn man gemist door velen .

Inmiddels ben ik mijn lieve John al 24 jaar kwijt. Ongelooflijk. Veel langer als dat ik hem kende. 26 jaar was hij. Veel te jong. We hadden 7 jaar verkering, waren 7 maanden getrouwd. Wat heb ik een pijn gehad, en nog steeds, nog steeds het ‘waarom’. Zo’n mooi mens. Zoveel liefde te geven. Maar idd, ondanks de pijn, onmacht, verdriet en verlies: wat ben ik blij dat hij in mijn leven was en is! Hij is er nog. Elke dag!

Prachtig gedicht

Ik probeer zo te denken maar het is verdomd moeilijk.

Prachtig gedicht,ik probeer ook zo te denken.

Mooi 🌹

Wat bijzonder inderdaad dat ik een dierbare vriend heb gekend. 💙

Zoals ik het al bijna 31 jaar ervaar….groot verlies, veel verdriet. Maar oh wat was mijn moeder een prachtig mens, vol liefde, vol overgave om voor ons te zorgen en ons te koesteren… en ik koester deze gedachte al die jaren al dat ze niet meer hier is…een grote pleister op een grote wond.

Prachtig…. herdenken en in herinnering de liefde in je hart te koesteren! 🙏❤️

Prachtig 🙏