Hoe je een vriend herkent – Dichtgedachten 325

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Vriendschap, ik heb er al zo vaak over geschreven. Het is een beladen onderwerp, vooral omdat er heel veel mensen zijn die dachten dat ze echt goede vrienden waren met iemand, en vervolgens behoorlijk bedrogen zijn uitgekomen. Dat is verdrietig, maar geen bewijs dat vriendschap niet bestaat, zoals vallen geen bewijs is dat je niet kunt lopen. Feit is dat we mensen soms veel te snel vrienden noemen, terwijl het in werkelijkheid gewoon hele aardige mensen zijn met wie we het goed kunnen vinden.

In de dagelijkse gang van zaken is het ook echt moeilijk om vrienden te herkennen. Een echte vriend(in) herken je doorgaans wanneer het even niet zo goed met je gaat, wanneer je niets te bieden hebt en wanneer de meeste mensen je de rug toekeren. De mensen die dat niet doen, de mensen die je steunen op het moment dat er niets bij je te halen valt (of dat nu is op het gebied van liefde, financiën, steun of wat anders), dát zijn de mensen op wie je voor altijd kunt bouwen. Daaraan herken je vrienden.

Daarover gaat het gedicht van vandaag:

De persoon die je komt steunen,
als iedereen is weggerend,
dát is waar je op kunt leunen,
dát is hoe je een vriend herkent.

4 gedachten over “Hoe je een vriend herkent – Dichtgedachten 325”

  1. Wie is een vriend? De Tijd zal het leren. “Mooi Weer” vrienden zijn er altijd wel.
    Zo van “La,la,la,….Wat kost de Wereld” Maar….het is niet altijd ..”Mooi Weer”. Het is ook moeilijk om mensen van te voren in te schatten op….echte vriendschap. Maar door de jaren heen ontwikkelt dat inschattingsgevoel zich wel.

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Item toegevoegd aan winkelwagen.
0 items - 0,00