Soms laten we situaties veel te lang doorgaan in ons leven. Dan blijven we werken bij een bedrijf waar we helemaal niet op onze plek zijn, blijven we in een relatie zitten waar we helemaal niet gelukkig van worden, of houden we een vriendschap intact die ons eigenlijk helemaal niets brengt en alleen maar energie kost.
Dat kan heel lang goed gaan, maar op een gegeven moment kom je op het punt waarop je een beslissing moet nemen. Ga je zeggen waar het op staat en proberen om de situatie zo te veranderen dat het wel een wederzijds gezonde situatie oplevert? Of besluit je dat het tijd is om de pagina voorgoed om te slaan.
Daarover gaat het gedicht van vandaag:
Ooit zul je voor de keuze staan,
om je ware gevoel te uiten,
en een nieuwe pagina om te slaan,
of het boek voorgoed te sluiten.
Goedenavond Martin!
Wat weer mooi en duidelijk vandaag, dank je wel.
Fijne avond!
Het is heel lastig en moeilijk ik gooi nooit zomaar de deur dicht.
Ja, dat kan gebeuren en is niet altijd even gemakkelijk!
In jou gedicht zoveel waarheid te zien ,dankjewel dan ook voor je dagelijkse gedichten die mij positiveit en kracht geven!
Dit waren de laatste woorden in een brief aan onze zoon “het boek word nu voorgoed gesloten “
De moeilijkste woorden die wij ooit op papier hebben gezet en er vloeiden ook rijkelijk tranen.
Maar na 25 jaar verdriet, teleurstellingen en ellende hebben wij voor onszelf moeten kiezen, of het de juiste beslissing is geweest zal altijd een vraag blijven, maar diep in mijn hart weet ik dat wij nu rust hebben, want een narcist veranderd nooit .
Dit raakt echt, Bedankt Martin. Soms denk ik dat ik het boek te snel heb dichtgeslagen, maar als mensen met verwijten komen die tien jaar of langer geleden zijn. Ik weet niet meer waar het over gaat, dan is voor mij het boek echt dicht. Klop bij mij aan als je met iets zit wat ik niet goed heb gedaan. Dat mag gerust een week later. Wat bezielt je om zaken tien jaar en langer vast te houden of komt dat op dit moment goed voor je uit. Ik houd niet van jaloezie en opportunisme. Het was een zwaar boek met een dikke ketting erom.
Zodra je met mij een wedstrijd aangaat wiens moeder eerder is gestorven dan ben ik ermee klaar, dan ben je geen vriendin, maar een narciste! Dan is de vriendschap over en het boek voor altijd dicht.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet de persoon ben om zomaar op te geven. Ik wil nog een keer proberen om een pagina om te slaan. Hoewel ik het heel moeilijk vind. Ik heb het gevoel dat er iemand in mijn leven is die mij echt in alles tegenwerkt en mij echt helemaal geen geluk gunt in mijn leven. Voor ik definitief op geef wil ik er nog een keer voor gaan. Ik werk al vele jaren aan mezelf en eigenlijk doe ik nooit iets goed. En dat zorgt voor grote teleurstelling. Ik word zeer binnenkort 76 jaar en zou het zo ontzettend fijn vinden als ik toch nog een paar gelukkige jaren in mijn leven zou mogen krijgen. Ik voel al acht jaar dat mij dat niet word gegund. Ik voel geestelijk en lichamelijk dat ik zo niet lang meer door kan blijven gaan.
Misschien werk je jezelf tegen door aan “zaken, ideeen, illusies, principes”vast te houden. Doe een stap terug, en “kijk”wat er gebeurt. Schep wat….ruimte (o.a. voor jezelf)
Beste Martin, ik heb jaren zoveel pijn gehad over wat een mens voor leugens over mij en m’n familie vertelen de smerigste dingen, je gedicht help me om die mensen achter me te laten. Heb zoveel pijn dat ik momenteel bij een pscholoog in behandeling ben. Maar je gedicht helpt mij dat mensen achter je te laten niet verkeerd is .
Dit duurt even eer je zo ver bent.
Maar als je deze beslissing hebt genomen geeft dat rust.
Goedemorgen Martin.
Dat doet soms veel pijn maar op den duur ook opluchting.
Dat heeft tijd nodig.
Fijn weekend allemaal!
Laat ik dat nu precies voordat ik je gedicht las hebben gedaan! Het voelt goed en een tikkeltje verdrietig, maar ik weet dat dat laatste voorbij gaat.
Jouw treffende gedichten komen precies op de juiste dag en de juiste tijd binnen.
Dank daarvoor ❤️
Drie jaar geleden heb ik helaas zo’n beslissing moeten nemen. Ik had het idee dat een vriendschap in stand werd gehouden door mijn meeleven met een ander die alles wat ik probeerde zag als een bemoeienis. Toen er een time out werd ingelast en ik dat moest begrijpen zonder dat ik werd gekend in alles wat er speelde, heb ik definitief alles geblokt en verwijderd. Dat was heel erg moeilijk voor mij en totaal niet hoe ik in elkaar zit en met mensen omga, maar ik werd leeg gezogen. Nog steeds heb ik er soms moeite mee maar na heel veel gesprekken met partner en vrienden heb ik het idee dat ik er goed aan heb gedaan. Met jouw gedichtje zet ik er nu een echte streep onder. Dank je.