Heb elkaar meer lief, het is een thema dat de laatste tijd regelmatig terugkomt in mijn gedichten. En met een goede reden. Er zijn echt heel veel mensen bang. Bang voor oorlog, bang voor aanslagen, maar in het algemeen bang dat de wereld echt helemaal naar de knoppen gaan. En natuurlijk deel ik die angst.
Maar ik vind ook dat we veel te veel vertrouwen en verantwoordelijkheid in handen van anderen leggen. Natuurlijk zijn figuren als Donald Trump gevaarlijk voor de wereld. Maar laten we niet vergeten dat het vooral mensen zijn die een sfeer hebben gecreëerd waarin hij gekozen kon worden. Een sfeer die overigens ook in Europa heerst. Daarom blijf ik er van overtuigd, hoe zweverig en soft het ook klinkt, dat het antwoord ligt in liefde.
We hoeven elkaar niet massaal te gaan knuffelen (mag wel), maar als angst plaatst maakt voor nieuwsgierigheid, we ons gaan afvragen in plaats van vrezen, en accepteren dat niet iedereen denkt zoals wij, dan zijn we al een heel eind. Zelfs als we het niet eens zijn met die andere denkwijze. Oh, en naar iemand glimlachen in de supermarkt helpt ook. Heb elkaar meer lief. Daarover gaat het gedicht van vandaag.
De wereld lijkt zo bar en boos,
maar dat is niet definitief.
We staan niet volledig machteloos,
heb elkaar gewoon meer lief.
Lees ook:
Positiviteit
Geluk
Content
