Als mensen vroeger tegen me zeiden ‘as is verbrande turf’, dan kon ik daar heel kwaad over worden. Maar inmiddels begrijp ik dat ze gelijk hadden.
Je kunt eeuwig malen over beslissingen die je genomen hebt en keuzes die je hebt gemaakt. Maar kan je er iets aan veranderen? Lang niet altijd.
Je kan je jaren schuldig voelen over iets dat verkeerd heeft uitgepakt, zowel voor jezelf als voor een ander. Maar heb je expres iemand pijn gedaan, of is het per ongeluk zo gelopen?
Het is eenvoudig om jezelf te blijven kwellen, en niet makkelijk om je beslissing te accepteren. Maar soms moet je jezelf vergeven, of accepteren dat dit nu eenmaal was wat je hebt gedaan met de informatie die je op dat moment beschikbaar had.
Gaat het om iets dat je wel kan veranderen? Heb je bijvoorbeeld een keer een baan aangenomen die je nu vreselijk vindt? Dan kan je er iets aan doen. Hak de knoop door en zoek iets waar je blijer van wordt, of berust in hoe het is gelopen.
Dat geeft je veel meer rust, en meer geluk.
Daarover gaat dit gedicht:
Misschien was je leven anders,
als je het anders had gedaan.
Maar wat was, dat was, wat is dat is,
berust in je bestaan.
(Of besluit vandaag nog een ander pad in te slaan.)
){kind=link}
Heel fijn om weer even een spiegel voorgehouden te krijgen Martin. Ik heb niemand iets “aangedaan”, maar iemand heeft mij onrecht aangedaan en mij daarmee veel pijn gedaan. Daarop heb ik actie ondernomen, ter bescherming van mezelf en dat van mijn kinderen, hou ik mezelf voor. Al die jaren ben ik er nu mee bezig geweest hoe ík anders had kunnen handelen. Ik ben uit een diep dal omhoog gekrabbeld, en toch kijk ik soms weer achterom. Maar dan lees ik jouw gedichten: ze helpen soms écht. Dank je wel daarvoor 🙏
Fijn, dat er weer toelichting op het gedichtje wordt gegeven, Martin. Ik hoop dat je dat weer in ere gaat herstellen.
Nee helaas, ik heb gewoon een oud gedicht online gezet waar dit nog bij stond. Het is véél meer werk dan mensen denken, ik heb er een dagtaak aan en dat kan gewoon niet meer voor iets dat ik gratis doe. En ik wil dat het altijd gratis blijft 🙂
Net wat ik nodig had vandaag Martin. Dank je wel!
De mensen die zeiden ‘as is verbrande turf’ waren al ouder. Een jonger iemand kan dat nog niet begrijpen.
Wat jij schrijft heb ik gisteren tegen iemand van 30 gezegd, maar het komt niet echt bij hem binnen. Dan hoor ik ‘Ja, maar…’. Het ging over een liefde en werk. Ik was zelf op die leeftijd niet anders. Ik begreep niet hoe je ergens in kon berusten. Dat leer je door het leven heen.
Daar kom je hoe ouder je wordt wel achter.
Vaak dubben mensen zo lang over iets en dan besluiten ze te kopen en hebben pech, produkt is weg.
Ik heb dat nooit, geen twijfelaar: was is, dat is! Mooi Martin
Hele toepasselijke overweging. Het helpt mij anders te kijken naar het verleden. Nee ik heb bepaalde dingen niet gedaan om iemand pijn te doen , ik dacht hem juist te helpen beter te worden. Ik voel me er al jaren schuldig over , het komt zo vaak in mnbhoofd voorbij. Alsof ik mezelf moet straffen….maar het is gebeurd en ik kan er niets meer aan veranderen.
Precies dit slaat de spijker op z, n kop.
Heel mooi en je weet nooit hoe het anders zou zijn geweest .nu is nu
Mooie en ware overweging. Goed om het verleden te laten voor wat het is. Het heeft je gevormd toe wie je nu geworden bent.