Wat belangrijk is – Dichtgedachten #637

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Het gedicht over vandaag gaat over wat belangrijk is, maar de boodschap lijkt, zoals medeschrijfster Lisette Jonkman me al zei: ‘Niet heel erg haalbaar.’ Ik snap heel goed dat ze dat zegt, want dit gedicht lijkt heel erg op: ‘Leef elke dag alsof het je laatste is’. Dat is een uitspraak waar ik zelf ook wat moeite mee heb, je kunt immers niet elke dag leven alsof het je laatste is, want dan zou je nooit werk gedaan krijgen, nooit aan je toekomst kunnen werken en nooit meer je verantwoordelijkheid hoeven nemen en dat werkt natuurlijk niet.

Wat ik daarentegen wél heel belangrijk vind, is dat je je elke dag aan het begin van de dag afvraagt: doe ik wat ik zou willen doen met mijn leven. Leid ik het leven dat ik graag zou willen of zou ik liever mijn aandacht ergens anders aan besteden. Jezelf voorstellen dat vandaag je laatste dag zou zijn, en vervolgens bedenken wat je dan het liefste zou hebben gedaan, is een goede manier om te bedenken wat het is waar je ontevreden over bent.

Als je besluit dat je op je laatste dag zou balen van je huidige baan, dan is het misschien interessant om eens naar iets anders te gaan kijken. Hetzelfde geldt voor relaties en andere grote levenskeuzes. Je hoeft niet ineens het roer om te gooien, maar nadenken over dit soort dingen geven je een goed beeld van wat nu écht belangrijk voor je is. Daarover gaat dit gedicht.

Als vandaag je laatste dag was,
wat zou je dan hebben gedaan?
Dát is wat belangrijk is,
schenk daar je aandacht aan.

3 gedachten over “Wat belangrijk is – Dichtgedachten #637”

  1. Mijn grootste verlangen is leven zonder pijn….dus in een lekker warm land gaan leven.
    Maar ook dit is moeilijk aan het worden daar het klimaat stuk gaat🤷‍♀️

    Beantwoorden
  2. Met 77 jaar en een astmakwaal is de dagelijkse sleur nog meer een ramp dan vroeger toen ik nog meer mobiel was. Het leven schijnt voor mij te bestaan uit gezwoeg en gesleep dat me uitput. Maar….de hele dag op een bureaustoel zitten is weer mentaal heel vermoeiend voor mij. Ook weer….de sleur van oninteressant werk. Ik schijn een soort van mentale reiziger te zijn…..en de energiebalans tussen lichaam en mentale capaciteit van de hersens schijnt zoek te zijn. Heel vervelend, en heel uitputtend. Dus….rustig in een goed klimaat onder een boom in de schaduw liggen met een boek dat aansluit op mijn interesses, heeft toch wel erg mijn voorkeur…..

    Beantwoorden
  3. Wat Lisette zei: niet erg haalbaar. We zijn vanmorgen naar ruim een week weer negatief getest, dus naar buiten gegaan om de boodschappen te doen. Dat is iets noodzakelijks. Maar ik zou best op een warm strand in de zon willen liggen!

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Item toegevoegd aan winkelwagen.
0 items - 0,00