Mijn opa zei altijd: ‘Als ik niets goeds verwacht, word ik ook nooit teleurgesteld.’ Technisch gezien klopt dat inderdaad, maar of dat ook een fijne levensinstelling is…
Als je opstaat met het idee dat vandaag toch een grote mislukking gaat worden, dat de zon voor jou niet zal gaan schijnen en je vast weer in de file komt, dan ga je ‘s avonds niet teleurgesteld naar bed. Je hebt namelijk minder kans dat je dag minder leuk uitvalt dan je had gehoopt. Maar geniet je dan wel van je dagen?
Mensen die positief naar het leven kijken, komen in dezelfde buien terecht. Maar zij kunnen vaak de zon zien schijnen tussen de regendruppels door. En als ze in de file komen, realiseren zij zich eerder dat ze door die vertraging nog de tijd hebben om naar dat leuke nummer op de radio te luisteren.
Het wil natuurlijk niet automatisch zeggen dat optimisten nooit met het verkeerde been uit bed stappen en dat zij nooit een tegenslag te verwerken krijgen. Maar als je geneigd bent het leven van de positieve kant te bekijken, dan denk ik dat je uiteindelijk misschien ook beter kan omgaan met een teleurstelling als die eens om de hoek komt kijken… Daarover gaat het gedicht van vandaag.
Kies altijd voor optimisme,
ook al komt niet alles goed.
Het zal je altijd verder brengen,
dan pessimisme doet.