Nashville manifest – Dichtgedachten #1030

Nashville manifest - Dichtgedachten 130
Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Met ongeloof en vol afgrijzen heb ik het de afgelopen dagen gelezen, dat Nashville manifest dat door mensen met invloed is getekend. Ik begrijp werkelijk niet dat dit in 2019 nog kan en dat het überhaupt nog een onderwerp is. Laat ik voorop stellen dat iedereen het recht heeft om te geloven waar hij / zij in geloven wil. Als jij gelooft dat mannen niet van mannen mogen houden en vrouwen niet van vrouwen, dan is dat je goed recht. Vervolgens hardop in zo’n Nashville manifest claimen dat het een zonde is en dat dit gedrag niet getolereerd zou moeten worden valt niet onder dit recht, dat is gewoon ordinaire opruiing en discriminatie. Kunnen we nou eens besluiten om gewoon iedereen in z’n waarde te laten en ons lekker met ons eigen leven te bemoeien? Het doet me oprecht pijn dat iemand een ander de liefde misgunt. Alsof het een keuze is! Daarover gaat dit gedicht.

Wat ging er in je leven mis,
als je roept dat liefde zondig is?
Als je het mooie daarin niet kunt zien,
leef je zelf al in de hel misschien.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *