Liegen – Dichtgedachten #702

Vind je dit gedicht mooi?Deel het op Facebook

Je kan bij mij een hoop maken, maar als je liegt, ga je te ver. 

Ik ben bereid je allerlei rare eigenschappen te vergeven – misschien maken die rare eigenschappen je juist wel extra leuk. Als je warrig bent en iets vergeet, kan dat gebeuren. Als je iets anders aan je hoofd hebt en gewoon ergens niet aan denkt, kan dat gebeuren. Als je je best hebt gedaan en het lukte gewoon niet, kan dat gebeuren.

Maar als je er vervolgens over liegt, zeg je in feite: Ik heb een fout gemaakt, maar ik vond niet dat je de waarheid verdiende.

Natuurlijk snap ik dat het vaak bedoeld is om jezelf in te dekken. Je hebt vaak een excuus en dat mag, maar geef dan wel eerlijk toe dat iets je niet gelukt is. 

Je zult zien dat het voor jezelf ook oplucht om de waarheid te zeggen. Je leert er uiteindelijk meer van dan wanneer je steeds met smoesjes wegkomt.

Daarover gaat dit gedicht:

Liegen is vooral zo slecht,
omdat de leugen zelf verklaart,
dat je in feite tegen iemand zegt,
jij bent de waarheid mij niet waard.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *