We streven altijd naar vooruitgang. Daar kunnen we weinig aan doen, dat is ons al sinds onze schooltijd met de paplepel ingegeoten. Altijd bezig met de volgende stap, de volgende klas, de volgende school, je studie, je baan, promotie. En als je vooruit wil, is het frustrerend dat het soms ontzettend lang kan duren.
Toch is snelheid vaak helemaal niet zo goed als het gaat om échte vooruitgang. Het mooiste voorbeeld vind ik de toets waarvoor je een uur hebt, en die meer vragen bevat dan je in dat uur kunt beantwoorden. De meeste mensen gaan als een gek aan de slag om te proberen het onmogelijke te realiseren. En dan is er die enkeling, die ondanks de druk de rust neemt om alle vragen te beantwoorden, om vervolgens bij de laatste vraag te lezen dat alle vragen overgeslagen mogen worden, en alleen de laatste vraag beantwoord hoeft te worden.
Zo’n toets is natuurlijk een beetje een valstrik, maar het leven zit vól met die valstrikken. Te snel van A naar Z willen is meestal niet verstandig, en vaak ook helemaal niet leuk, want je mist alle leuke letters die daar nog tussen zitten. Sta af en toe een keertje stil en bekijk of er nog andere opties zijn. Het duurt langer, maar je komt uiteindelijk vaak veel verder.
Daarover gaat dit gedicht:
Het hoeft niet altijd snel te gaan,
vooruitgang kost soms tijd.
Soms raak je juist door stil te staan,
de weg minder snel kwijt.
Dit gedicht staat onder andere in:
Dichtgedachten VI
Lees ook:
Tegenslag
Positiviteit
Content
Hoop
Goedemorgen Allemaal.
Dit is zó waar!
Even inhouden om daarna weer met overzicht verder te gaan.
Fijne dag!