God of een speling van het lot? – Dichtgedachten #1314

Een tijdje terug ving ik een gesprek op tussen twee mensen over iets positiefs dat was gebeurd. De een was ervan overtuigd dat het gewoon een ongelooflijk mazzeltje was, de ander bleef er maar op hameren dat het de wil van God was.

Ik vroeg me af of het echt iets uitmaakte. Het belangrijkste was dat er iets heel moois was gebeurd en dat er een probleem als sneeuw voor de zon was verschenen. De emotie die daarbij hoort is dankbaarheid. Dankbaarheid en bescheidenheid. Of je daarbij het lot of God bedankt maakt misschien niet eens zoveel uit (want misschien bedoelen we allemaal hetzelfde, maar noemen we het anders).

Wees dankbaar als dingen goed gaan en probeer zo’n goed mogelijk mens te zijn. Voor wie je dat dan doet lijkt me dan minder relevant, als het resultaat maar hetzelfde is.

Daarover gaat het gedicht van vandaag:

Misschien komt het door God,
of door een speling van het lot,
maar soms komt zomaar alles goed,
maakt het dan nog uit wie dat doet?