Een vrij land – Dichtgedachten #1598

‘Je mag tegenwoordig ook niks meer zeggen’, hoor je vaak. In veel gevallen volgt die opmerking op iets wat diegene eerder heeft gezegd, met een politiek incorrecte of gevoelige boodschap. Het ding is: je mag in dit land zeggen wat je wilt. Maar accepteer het dan wel als iemand je daar vervolgens over op het matje roept om die uitspraak te verantwoorden.

Je krijgt dan verbaal of digitaal het een en ander aan opmerkingen naar je hoofd waar je je misschien ongemakkelijk of bedreigd door kan voelen. Maar de volgende dag ga je weer naar buiten, en zijn de meeste mensen weer vergeten wat je hebt gezegd. 

Je hoeft je niet in je huis te verschansen met de gordijnen dicht, je hoeft niet bang te zijn dat je zult worden opgepakt, je hoeft niet bang te zijn dat je de cel in wordt gegooid of moet onderduiken. 

Jij mag zeggen wat je wilt, een ander mag daarop reageren hoe diegene wil. Er worden misschien wat grenzen van het fatsoen opgezocht, er volgen misschien wat verhitte discussies, er zijn misschien een aantal mensen die elkaar en elkaars mening niet begrijpen, maar je hoeft niet voor je leven te vrezen. En dat is vrijheid.

Dat is de boodschap achter dit gedicht:

Als je mag zeggen wat je ziet,
en dan verbaal wordt afgebrand,
maar er niemand op je schiet,
dan leef je dus in een vrij land.

Lees ook:

Zelfvertrouwen

Positiviteit

Relaties

Tegenslag