Van een mug een olifant maken, het is een heel mooi spreekwoord. We doen het vaak.
Maak je een vlek op je nieuwe kleren? Dan vergeet je heel even die hi-tech wasmachine die je thuis hebt staan. Heb je een afspraak gemist? Dan kun je misschien sorry zeggen en op het volgende ontmoetingsmoment een bloemetje meenemen.
Het is een heel natuurlijke reactie om iets te gestrest te reageren als je een foutje maakt of iets onhandigs doet, maar vaak is het niet zo nodig. Als je een stomme opmerking maakt tegen iemand die je goed kent, dan weet diegene waarschijnlijk wel dat het een grapje is. En als je iets van iemand leent en je maakt het stuk of kwijt, dan kun je het waarschijnlijk vervangen.
In veel gevallen kun je jezelf voorhouden: het is geen groot probleem, het is allemaal op te lossen, en het komt allemaal goed. Dan ben je veel rustiger waardoor je je gedachten beter kunt ordenen, en als je eenmaal bezig bent met het vinden van een oplossing, vergeet je sneller het probleem en hoe je daarop had gereageerd.
Win-win dus!
Daarover gaat dit gedicht:
De belangrijkste les,
die ik in tijden heb geleerd,
is dat je heel veel stress,
in het leven zelf creëert.