Je had vroeger zo’n rijmpje dat iedereen wel eens in z’n poëzie-album had staan: begin de dag met een dansje, begin de dag met een lach. Wie vrolijk kijkt in de morgen, die lacht de hele dag.
Als je opgroeit, weet je dat dat lang niet altijd het geval is. Wie vrolijk opstaat, kan alsnog van alles meemaken die dag waardoor je ‘s middags iets minder goed gestemd bent.
Maar als je ‘s ochtends bij het opstaan vrolijk bent, heb je in elk geval gelachen die dag. Dan heb je, zelfs als uiteindelijk alles in de soep loopt, een heel blij moment gehad.
Daarover gaat dit gedicht:
Begin de ochtend met een lach,
dat zorgt er niet voor dat je wint,
maar wel dat zelfs een stomme dag,
met een fijn moment begint.
