We kunnen ontzettend streng zijn op onszelf, en dat zijn we meestal ook. We zaten net met een paar collega’s te lunchen, en iemand wees iets van zichzelf aan, waar ze niet zo tevreden mee was. Iets waar ze zelf al een tijdje mee zit, maar wat mij nog nooit was opgevallen.
Zo heeft iedereen iets. Het kunnen pukkels zijn, scheve tanden, een vol figuur of juist een gebrek aan vet. We focussen op de punten die we aan onszelf het minst vinden, maar anderen hebben dit misschien helemaal niet door, of vinden het juist mooi.
Waar jij alleen een puistje ziet, is een ander betoverd door je ogen. Misschien had jij liever kaarsrechte tanden gehad, maar vindt een ander dat jouw scheve voortand je juist karakter geeft.
Het is ontzettend moeilijk om de manier waarop je naar jezelf kijkt te veranderen. Misschien kun je je spiegelbeeld behandelen alsof het een goede vriend of vriendin is, tegen wie je nooit zulke nare dingen zou zeggen als tegen jezelf. Dat kan een eerste stap zijn naar zien hoe een ander jou ziet.
Als dit nog niet helpt, bedenk je dan: die ander is misschien wel zo druk bezig met onzeker te zijn over zichzelf, dat de dingen waar jij je aan stoort, hem of haar helemaal niet opvallen.
Deze boodschap lees je in het gedicht van vandaag:
Als je jezelf toch eens een keer,
door andermans ogen kon bekijken.
Dan twijfelde je nooit meer,
het zou je zelfbeeld zó verrijken.
Lees ook:
Tegenslag
Omdenken
Hoop
Zelfvertrouwen
